نقص سیستم ایمنی یکی از مشکلات صنعت طیور در سراسر جهان است. اغلب تصور می شود نقص دستگاه ایمنی به واسطه بیماری های عفونی نظیر گامبورو و مایکوتوکسین ها می باشد.
نویسنده: سعید مصلحی
مقدمه:
نقص سیستم ایمنی یکی از مشکلات صنعت طیور در سراسر جهان است. اغلب تصور می شود نقص دستگاه ایمنی به واسطه بیماری های عفونی نظیرگامبورو و مایکوتوکسین ها می باشد.
در واقع نقص سیستم ایمنی می تواند در اثر شرایط نامطلوب، شیوه های مدیریتی ضعیف، استرس های ناشی از واکسیناسیون بیش از اندازه و تغذیه نامطلوب، به تنهایی و یا همراه با عوامل بیماری زای دیگر ایجاد شود.نقص ایمنی در جوجه های گوشتی تاثیر منفی بر عملکرد و اقتصاد جهانی جوجه های گوشتی دارد. کلید جلوگیری از سرکوبی ایمنی کاهش استرس های محیطی و تغذیه ای، برنامه های واکسیناسیون مناسب و استانداردهای بالای امنیت زیستی است.
نقص ایمنی چیست؟
نقص ایمنی یک سندروم است نه یک بیماری و نشانه های کلینیکی ندارد. به هر حال عملکرد ضعیف، مشکلات یکنواختی، کاهش وزن بدن، افزایش ضریب تبدیل غذایی، واکنش های واکسن مکرر، افزایش مرگ ومیر، عفونت های باکتریایی ثانویه و تحلیل ارگان های لمفوئیدی می تواند ناشی از نقص ایمنی باشد.
دلایل نقص ایمنی چیست؟
-استرسهای محیطی
- تراکم بالای گله
- فضای آبخوری و دانخوری کمتر از مقدار بهینه
- تغذیه نامطلوب
- بستر مرطوب
- رطوبت نسبی کم
-گرد و خاک اضافی
- مایکوتوکسین ها
- عوامل واگیردار مانند گامبورا، عفونت کم خونی ویروسی پرندگان و مارک
جلوگیری از نقص ایمنی :
تهویه صحیح
مدیریت خوب بستر
جوجه یکروزه با کیفیت
داشتن مدیریت غذاخوری و دانخوری با استانداردهای بالا
آزمایش کردن مکرر مواد خوراکی
اجتناب از استفاده از مواد خوراکی آلوده به مایکوتوکسین ها
واکسیناسیسون علیه گامبورو و عفونت کم خونی ویروسی پرندگان
رعایت استانداردهای امنیت زیستی ( در تمام اوقات )
- حداقل رساندن بازدیدکننده ها
- پروتکل های ارزیابی ریسک
- پروتکل های ورود به مزرعه مانند: دوش گرفتن، تعویض کفش و لباس
- رعایت اصول بهداشتی مانند: تعویض کفش وشست وشوی دست ها هنگام ورود به مزرعه
- اطمینان از ضد عفونی تجهیزات قبل از ورود به مزرعه
شناخت نقص سیستم ایمنی
نقص سیستم ایمنی بیشتر یک سندروم است تا بیماری و در آن علایم کلینیکی وجود ندارد. هر چند عملکرد ضعیف، مشکلات یکنواختی، کاهش وزن بدن، افزایش ضریب تبدیل، افزایش مرگ و میر، عفونت های باکتریایی ثانویه معمول و تحلیل رفتن ارگان های لنفوئیدی همه نشان دهنده نقص سیستم ایمنی است.
دلایل نقص ایمنی:
استرس های محیطی
شرایط محیطی نامطلوب موجب افزایش تولید کورتیکوسترون در بافت های لمنفوئیدی (لینفوئیدیا) مانند بورس و طحال و تحلیل رفتن آنها می شود. هر چند مکانیسم های دقیق آن مشخص نیست اما نتیجه آن نقص سیستم ایمنی می باشد.
استرس های محیطی دیگر چون مسائل مدیریتی مانند: تراکم بیش از حد گله، فضای ناکافی آبخوری و دانخوری، فاکتورهای تغذیه ای و مایکوتوکسین ها می باشند.
این استرس های محیطی همچنین می توانند موجب تغییر در محتوای میکرو فلور دستگاه گوارش به سمت باکتری مضر و در نتیجه بیماری های باکتریایی و رطوبت بستر شوند.
رطوبت بستر یکی از علل اصلی زخم بالشتک پا است که در نتیجه تولید آمونیاک وافزایش رطوبت بستر رخ می دهد.گازهای خطرناک مانند آمونیاک در صورت مدیریت ضعیف تهویه و آبخوری در سالن افزایش می یابند.
سطح آمونیاک 10-20 ppm می تواند به اپیتلیوم دستگاه تنفس آسیب برساند. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آمونیاک موجب صدمه به سیستم موکوسی می شود.
رعایت نکات مهم:
- حفظ محیطی که برای پرنده در همه عمرش مناسب باشد.
- اطمینان از دست یافتن به تهویه صحیح
- داشتن بستر خوب و مدیریت صحیح آبخوری و دانخوری
- کاهش استرس تغذیه ای (خوراکی با کیفیت بالا به پرندگان تغذیه شود).
- آزمایش مواد اولیه برای مایکوتوکسین ها و اجتناب از استفاده از مواد اولیه آلوده به مایکوتوکسین
-داشتن برنامه مناسب تهویه در محل
- حفظ امنیت زیستی با استانداردهای بالا در تمام اوقات
عفونت طبیعتاً قبل یا طی تخمگذاری در گله های مادر رخ می دهد. در این شرایط، ویروس کم خونی پرندگان با انتشار عمودی به جوجه ها منتقل شده و نشانه های بیماری شامل تحلیل رفتن تیموس ، خونریزی ( بیماری بال آبی است) که در 10- 14 روزگی توسعه می یابد.
ویروس عفونت کم خونی پرندگان همچنین می تواند بطور افقی در محیط آلوده بین جوجه ها انتشار یابد.
عفونت کم خونی ویروسی پرندگان هم به صورت بالینی و هم تحت بالینی اثرات قابل توجهی بر عملکرد و سودآوری جوجه های گوشتی دارد.
عفونت های ثانویه نیز نقش مهمی در افزایش زیان های ناشی از شیوع عفونت کم خونی ویروسی پرندگان بازی می کنند .
ویروس بیماری مارک
MDV یک آلفا هرپس ویروس است که موجب ایجاد تومورسلول هایT در جوجه ها می شود. از زمانی که این ویروس در دهه 70 شناخته شده سویه های حاد و فوق حاد بسیاری از آن به وجود آمده اند. معمولاً تومورهای مربوط به مارک در جوجه های گوشتی مشاهده نمی شوند.
MDV می تواند موجب نقص ایمنی اولیه شود.
نقص ایمنی اولیه با آتروفی بورس و تیموس و درنتیجه اختلال تولید لنفوسیت ها ( سلولهای B ،T ) در ارگان های لنفوئیدی طی دو هفته اول عفونت ایجاد می شود. بسته به حدت ویروس آترفی می تواند غیر قابل برگشت یا برگشت پذیر باشد.
مایکوتوکسین ها
مایکوتوکسین متابولیته ای میکروسکوبی قارچی هستند که به طور معمول کپک نامیده می شوند.کپک ها می توانند هنگام رشد یا درو محصولات یا هنگام انبار مواد خوراکی بر روی آنها رشد و تولید مایکوتوکسین کنند. مایکوتوکسین ها می توانند موجب اختلالات متابولیکی و فیزیولوژیکی در طیور مانند آسیب رساندن به بافت های مختلف ، خونریزی و نقص ایمنی گردند.
برخی از رایجترین مسائلی که به وسیله مایکوتوکسین ها مشاهده می شوند:
- مسمومیت کبدی (توسط آفلاتوکسین B1 (
- تحلیل رفتن ارگان های سیستم ایمنی (توسط آفلاتوکسینB1 ، اوکراتوکسینA وT2 توکسین(
- سرکوب سلول های میانجی گر ایمنی (توسط آفلاتوکسین B1 (
- مسمومیت کلیه ای (توسط اکراتوکسین A(
علل واگیر دار( عفونی) :
گرچه هر بیماری کلینیکی عفونی می تواند موجب نقص ایمنی شود، اما عفونت های ویروس های مشخص می توانند اغلب در حالی که هنوز بیماری تحت کلینیکی است، مستقیماً موجب نقص سیستم ایمنی شود.
ویروس بیماری عفونت بورس (IBDV) ، ویروس کم خونی عفونی جوجه ها (CIAN) ، ویروس بیماری مارک (MDV) و رئو ویروس در هنگام تکثیر در سلول های لنفوئیدی موجب آپویتوز (یا مرگ برنامه ریزی شده سلول توسط سیستم ایمنی) و نکروزه (مرگ سلول) شدن سلول می شود.
ویروس بیماری عفونت بورس ( IBDV) :
(IBDV) متعلق به جنس Avibirnavirielae ویروس است. دو سروتیپ دارد اما تنها یکی از سروتیپ ها موجب نقص ایمنی و بیماری کلینیکی (بیماری گامبورو) در جوجه ها می شود . تاکنون مشخص شده است کهIBDV خصوصاً در صورت آلودگی قبل از 3 هفتگی می تواند موجب نقص ایمنی جدی با صدمه زدن به پاسخ آنتی بادی و زمینه سازی برای ابتلا به بیماری های ثانویه شود.
ویروس کم خونی عفونی جوجه ها CIAV))
CIAV یک ویروس متعلق به خانواده Circovindae است. CIAVدر برابر مواد ضد عفونی کننده بسیار مقاوم است و می تواند در برابر دما تا 80 درجه سانتیگراد برای 15 دقیقه مقاومت کند.
در جوجه های جوان CIAVبا آسیب رساندن به تیموس بر سیستم ایمنی تاثیر می گذارد و موجب زیان های اقتصادی جدی در تولید جوجه های گوشتی می شود.
جلوگیری از مایکوتوکسین
آزمایش های مکرر جهت شناسایی رایجترین مایکوتوکسین های موجود در مواد خوراکی برای مشخص شدن وضعیت مواد خوراکی از لحاظ آلودگی به مایکوتوکسین ها نیاز است.
اگر آزمایشگاه خاص در دسترس نباشد HPLC تست و استفاده از کیت های ELISAدر دسترس می تواند کمک کند.
از استفاده از مواد اولیه آلوده به مایکوتوکسین ها برای تولید خوراک طیور اجتناب کنید.
استفاده از جاذب های تجاری در دسترس برای کاهش ریسک مفید می باشد.
از مصرف خوراک مرغ مادر آلوده به سطوح بالای مایکوتوکسین اجتناب و یا آنها را با خوراک غیر آلوده مخلوط نموده و برای تغذیه جوجه های گوشتی تا پایان دوره رشد استفاده کنید.
واکسینه کردن مرغ های مادر را علیه IBDV
مرغ های مادر باید ایمنی بیشتری نسبت به گامبورو داشته باشند. ایمنی اولیه بیشتر با گله مادری واکسینه شده با واکسن زنده IBDV به دست می آید.
تیمار گله مادر با واکسن های غیر فعال IBDV در پایان دوره پرورش و در صورت نیاز طی تخمگذاری جهت اطمینان از اینکه جوجه های گوشتی 1 روزه سطح بالا و یکسانی از آنتی بادی مادری لازم را برای IBDV دریافت کرده اند ضروری است.
آنتی بادی های مادری IBDV را خنثی می کنند. غالباً واکسن ها زنده در جوجه های گوشتی برای فعال نمودن پاسخ ایمنی استفاده می شوند. واکسیناسیون به وسیله آب آشامیدانی است.
زمان واکسیناسیون می تواند گله را دچار چالش کند. زمان واکسیناسیون براساس آنتی بادی های مادری اولیه و سرعت کاهش سطح آن در جوجه ها ، می تواند به انجام بهتر واکسیناسیون کمک کند.
امنیت زیستی :
امنیت زیستی از بیماری در جمعیت حیوانات موجب کنترل بیماری شده و هدف نهایی آن نگهداری پرندگان دور از آلودگی است. فواید آن کاهش یا به تاخیر افتادن بروز بیماری ها و واکسیناسیون موثرتر می باشد.
زمانی که مکانی جدید طراحی می شود موقعیت مزرعه ، طراحی مزرعه و آشیانه اهمیت زیادی دارد و تاثیر قابل توجهی بر سلامت پرندگان، وضعیت بیماری و عملکرد تولیدی دارد.
رعایت فاصله کاربردی ترین روش امنیت زیستی است که از انتقال عفونت ها از طریق هوا جلوگیری می کند ،جابه جایی تراکتورها و کامیون حمل مرغ و مردم بین مزارع خطر قابل توجهی در امنیت زیستی است که باید به دقت به آن توجه شود.
امنیت زیستی باید یک بخش روزانه معمول در مزرعه باشد و یک برنامه امنیت زیستی وجود داشته باشد که برای کل سیستم اجباری باشد.
اساس روش امنیت زیستی :
- کمترین بازدیدکنندگان
- اجرای پروتکل
- پروتکل ورود به مزرعه شامل دوش گرفتن هنگام ورود و خروج از مزرعه
- تعویض لباس و کفش
- تعویض کفش در هنگام ورود به هر سالن
- بهداشت دست ها هنگام ورود به هر سالن
- استفاده از تجهیزات بهداشتی و ضد عفونی و بهداشت وسائل نقلیه قبل از ورود به مزرعه جهت جلوگیری از آلودگی
اصول ورود و خروج باید به تصویب رسد.
- گله تک سنی و شیوه ورود و خروج به تولید میکروارگانیسم های بیماری زا برای گله های بعدی برای مثال رئو ویروس، روتا ویروس و IBDV کمک می کند .
از مواقعی که مزرعه خالی است باید برای تمیز کردن کامل مزرعه استفاده شود. حداقل 12 -14 روز خالی ماندن سالن می تواند موجب کاهش بیماری شود. زمانی که مرغداری خالی است ، همه کود باید از همه سالن ها خارج شده و حداقل 2 کیلومتر دورتر از سالن برده شود.
تمیز کردن موثر و روش های ضد عفونی پس از خروج کودها باید انجام شود. سالن های مرغداری باید ترجیحاً با آب گرم با فشار بالا (psi510 -800 وbar 55-35 ) شسته شوند تا از حذف شدن همه مواد آلی اطمینان حاصل شود.
استفاده از دترجنت ها به پروسه تمیز کردن کمک می کند. ضدعفونی کننده ها نیز در غلظت توصیه شده باید استفاده شوند.
عموماً ترکیبات حاوی فرمالدئید، گلوتارآلدئید، یودوفرها، عوامل آزادکننده کلر یا ترکیبات چهارگانه آمونیوم برای ضدعفونی مناسب هستند. پاک کردن و ضدعفونی آبخوری ها و خط های آب پس از هر دوره از اقدامات ضروری است. جلوگیری از ورود جوندگان و پرندگان وحشی به سالن مرغداری ضروری است زیرا آنها ناقل های بیولوژیکی یا مکانیکی برای دامنه وسیعی از بیماری ها هستند. محوطه مرغداری باید مرتب و تمیز باشد. پوشش گیاهی تودرتو وکوتاه باید حذف شود.
استفاده از طعمه در طول خارجی دیوارها، زیر مخزن خوراک و در ورودی به کنترل جوندگان کمک می کند و موجب مانیتور شدن جمعیت جوندگان می شود. سوسک های سیاه هم می توانند موجب انتقال بیماریهای (IBDV, MDV و سالمونلا )، صدمه به عایق های سالن و خورده شدن خوراک جوجه ها شوند.
بنابراین مواد شیمیایی موثر باید بین گله ها جهت جلوگیری از هجوم سوسک های سیاه مصرف شوند. مگس و دیگر حشرات پرواز کننده می توانند بیماری ها را منتقل کنند به همین دلیل حذف یا کاهش تعداد آنها در سالن های طیور ضروری است. پرندگان مرده باید روزانه جمع آوری شوند و به طور بهداشتی و بدون آلوده کردن محیط مزرعه دور شوند تا منابع غذایی برای جوندگان ، حشرات و دیگر حیوانات وحشی نشوند.
یکی از روش های مطلوب برای پرندگان مرده تبدیل کردنشان به خاکستر است.
امنیت زیستی می تواند یک سیستم تولید پایدار را شکل دهد اما نیاز به تغییرات اساسی در پایه کشاورزی و کار کارکنان برای اجرای موثر دارد.
نتیجه گیری:
نقص سیستم ایمنی می تواند موجب زیان های قابل توجهی در تولید و عملکرد اقتصادی جوجه های گوشتی شود.
نقص ایمنی می تواند به دلیل شرایط محیطی نامطلوب، شیوه های مدیریتی ضعیف و استرس تغذیه ای و عدم رعایت استانداردهای بالای امنیت زیستی ایجاد شود. با شیوههای درست نقص ایمنی می تواند حداقل شده و عملکرد و سود آوری افزایش یابد.
نکات کلیدی برای جلوگیری از نقص ایمنی :
- حفظ محیط مناسب برای پرندگان
- اطمینان از تهویه صحیح
- مدیریت خوب بستر، عمق بستر باید 10 – 8 سانتی متر و دمای 30 – 28 سانتی گراد در سالن
- حفظ مدیریت درست خط آبخوری، اندازه گیری آب مصرفی و نرخ عبور و داشتن برنامه بهداشت مناسب
- آزمایش مواد خوراک اولیه برای مایکوتوکسینها
- داشتن برنامه واکسیناسیون مناسب در سالن
- رعایت اصول ورود و خروج
- حفظ استانداردهای بالای امنیت زیستی
- کاهش آلودگی ها با روش های مناسب ضدعفونی در محل
- حصول اطمینان از حشرات موذی در سالن (جوندگان و پرندگان وحشی)
رطوبت نسبی کم مخصوصاً در طیور بسیار جوان می تواند به سرعت اپیتلوم دستگاه تنفس را خشک کند و منجر به صدمه به مژک های تنفسی شود. همچنین گرم شدن بیش از حد بدن منجر به له له زدن پرنده ها می شود و له له زدن پرنده موجب استنشاق بیشترگرد و غبار و گازهای آزار دهنده می شود. گرد و غبار بیش از حد به موکوس دستگاه تنفسی صدمه می زند. بخش قابل توجهی از گردو غبار شامل فضولات خشک شده آلوده با بسیاری از باکتری ها مانند اکولای است.
در برخی مناطق مصرف آنتی بیوتیک ها برای 5 روز اول زندگی رایج است. این شیوه توصیه نمی شود زیرا آنتی بیوتیک ها منجر به رشد اولیه سریع در جوجه های تازه متولد شده و استفاده مفرط آنتی بیوتیک ها استقرار میکروفلور معمول دستگاه گوارش را به تاخیر می اندازد. به تاخیر افتادن استقرار میکروفلور منجر به اختلال در فلور طبیعی دستگاه گوارش در جوجه ها شده که این مسئله منجر به نقص ایمنی می گردد.